"In gold we trust" pon na porta dunha tenda de compra de ouro... dixo Lope de Vega, "No quiso la lengua castellana que de casado a cansado hubiese más de una letra de diferencia".
Así que parafraseando ao escritor, e non pode ser máis apropiado, do século de ouro... non quixo o demo que houbese máis que unha letra de diferencia entre GOD e GOLD... e así nos vai... cegados polo brilante metal.
E tanto confiamos nel que ata estamos convencidos de que encher a Galiza de buratos mineiros vainos sacar do gran burato no que nos ten metido a economía sin que a nosa terra sufra ningunha ferida grave. O arsénico, as balsas de residuos, as terras removidas e todo iso que fan as minas desaparecerán por arte de maxia do deus Ouro, todopoderoso deus moderno. Ilusos que somos, porque cando na Galiza non haxa terra limpa para plantar as patacas... comeremos entón o ouro?
