UA-55725853-1

2 de feb. de 2015

Voz

A voz que se escoita do outro lado do auricular é profunda, poderosa, de barítono.

Non podo ollalo pero imaxino a un home alto, moreno, de peito ancho. Se cadra ten uns ollos inquisitivos, intelixentes, deses ollos que se moven para todos lados, que o perciben todo, que non perden detalle.

Penso que teñen que ser uns ollos escuros, marróns ou negros, tanto ten, pero azuis non, nin verdes, porque o imaxino cunhas faccións agradables pero non fermosas: hai algo na súa voz, esa seguridade que ten, que me fai pensar en alguén acostumado a agradar por como é, non só polo seu aspecto. Por iso, estou convencida, non ten uns ollos fermosos ollos azuis ou verdes. De seguro que os ten marróns, ou negros, apaixonados, interesantes.

Ten barba. Esa voz tan potente, tan viril, é de alguén que ten barba. Pelo curto, negro e unha barba mesta. Encántame pasar os dedos polas barbas mestas. Non sei, teño a certeza de que ten que ser alguén acostumado a mandar, como un capitán de navío, ou un policía. Alto, forte, moreno… ah, que mágoa… xa colgou.

1 comentario :