Salamanca 2

A viaxe da que vos estou a falar deixounos un gran feixe de bos recordos, bos momentos e unha boa chea de fotos en Salamanca.

A pequena cidade universitaria castelá é unha xoia da arquitectura, das casas, dos edificios, das igrexas, prazas, rúas, e tamén da xente, do ambiente, das terrazas e dos bares.

E é por iso que a vista das alturas dende as torres da basílica da Universidade Pontificia, subindo pola súa escaleira ao ceo, é un luxo polo que paga a pena pagar 3 euros incluso á Igrexa Católica e Apostólica.

Salamanca é para ser ollada dende as súas rúas, dende dentro, pero tamén dende o alto, dende as torres, preto das campás que marcan o ritmo diario dos veciños, dos propios e dos alleos, dos ateos e dos crentes, dos estudantes e dos que xa só miran. As alturas dan a tranquilidade de ollar, sentíndote outro, aos turistas que pasan abraiados ca súa mirada ao alto e as cámaras na man.

E como non as floridas e saturadas esculturas das paredes exteriores da Catedral Nova, co seu astronauta, o seu lince... e o seu? Que foi antes, o ovo ou a galiña? A escultura ou o monstro cinematográfico? Pode ser que o diseñador dos gremlins pasara por Salamanca antes de facer os seus primeiros bocetos? Ou acaso un escultor un tanto friki decidiu omenaxear á que consideraba a súa película favorita?