Si un se define polo que fai... entón eu teño que me definir polas miñas fotografías, polo que escribo, polo que debuxo, pola miña voz, entre outras cousas... supoño que é por iso polo que non podo deixar a cámara tranquila nin un intre, nin no traballo. E hoxe fixen ben, porque hoxe o ceo regaloume un amencer deses espectaculares, deses que prenden o ceo e o corazón. De feito tanto ardía o ceo que prendeu nunha vella casa abandonada de Vilagarcía... cousas que pasan. En calquer caso abraiado quedei ca alba que se me regalou hoxe, e abraiado quedo cas fotos que saquei...
Ningún comentario :
Publicar un comentario